رابطه میزان سرمایه اجتماعی با احساس‌امنیت ‌اجتماعی دکتر محمد زاهدی ‌اصل مطالعه موردی: مهاجران افغان ساکن شهر تهران، محمد زاهدی اصل، طیبه طارزاری

نیاز به امنیت از اولین نیازهایی است که انسان از ابتدای حیات خود آن را تجربه می­کند و برخی از صاحبنظران آن را از عوامل زیر بنایی گرد ­آمدن انسان­ها در کنار هم و تشکیل اجتماعات انسانی می­دانند. این نیازدارای ابعاد عینی و ذهنی است که بعد عینی آن شرایط واقعی موجود در جامعه بوده و بعد ذهنی آن احساس و برداشتی است که افراد از شرایط عینی در ذهن‌شان دارند. این پژوهش به بررسی بعد ذهنی امنیت اجتماعی - احساس امنیت اجتماعی مهاجران افغان ساکن شهر تهران و رابطه آن با میزان سرمایه اجتماعی آنها - می­پردازد. این بررسی مطالعه­ای تبیینی است که جامعه ­آماری آن را تمام مهاجران ­افغان ساکن­ شهر تهران (حدوداً 67000 نفر) تشکیل می‌دهند، که از آن میان تعداد 399 نفر از طریق فرمول کوکران نمونه­گیری و با روش نمونه­گیری خوشه­ای و گلوله ­برفی مورد مطالعه قرار­ گرفتند. جهت سنجش احساس ­امنیت ­اجتماعی و سرمایه­ اجتماعی از پرسشنامه­­­ای محقق­ ساخته که اعتبار و روایی آن مورد تایید قرار گرفت، استفاده ­گردید. نتایج پژوهش نشان داد که پاسخگویان از میزان احساس امنیت اجتماعی و سرمایه اجتماعی متوسطی برخوردارند و میان میزان احساس  امنیت ­اجتماعی مهاجران افغانی و میزان سرمایه اجتماعی آنها رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد و وجود رابطه میان اعتماد اجتماعی و هنجارهای همیاری به عنوان دو بعد از سرمایه اجتماعی،  با احساس امنیت اجتماعی نیز اثبات گردید که موید نظریه­ پوتنام و کاکس در این زمینه است.